Ο καταστροφικός ρόλος του πολιτικού κατεστημένου και η κατάντια του

Πηγή: http://aristeri-diexodos.blogspot.gr

Στα χρόνια της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας υπήρξαν περίοδοι που χαρακτηρίστηκαν από τις καταστροφικές πολιτικές που προωθήθηκαν. Σε όλες εκείνες τις φάσεις, ο ακραία καταστροφικός ρόλος της αστικής τάξης συνοδεύτηκε από ένα σάπιο πολιτικό κατεστημένο. Τα παραδείγματα είναι πολλά και ξεκινάνε από την δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους (όπου σύντομα η ντόπια αστική τάξη ξέχασε τα μηνύματα της επανάστασης και φυλάκισε και τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη), πάνε στους φονιάδες του Καποδίστρια και συνεχίζουν πιο "πρόσφατα" με την άτακτη φυγή τους στο Β' Π.Π. και την συνεργασία τους με τους Ναζί ή με τις μαύρες σελίδες της χούντας και τα γεγονότα της Κύπρου. Σε όλες αυτές τις συγκυρίες υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής: όσο πιο ανάλγητη η πολιτική τους τόσο πιο σάπιο το πολιτικό τους κατεστημένο. Και τόσο πιο σκληρή η προπαγάνδα για να παρουσιαστεί το μαύρο άσπρο...

Έτσι και σήμερα. Μια στείρα ντόπια αστική τάξη, κρατιέται από τις ανώτερες αστικές τάξεις της Ευρώπης ώστε να εξαπολύση μια μανιασμένη επίθεση στους εργαζομένους και να διασφαλίσει την εξουσία της και την κερδοφορία της τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Αντάλλαγμα; η χώρα και ο λαός, η αξιοπρέπεια του κόσμου, ο κόπος του, ο πλούτος αυτής της χώρας. Οι υποδομές που οικοδομήθηκαν από την φορολόγηση του κόσμου ξεπουλιούνται σε τιμές ξεφτίλες για να καλύψουν τις ορέξεις ξένων και ντόπιων μονοπωλιακών μερίδων για πλούτο. Ο φυσικός πλούτος το ίδιο. Την ίδια στιγμή οι πολιτικές λιτότητας συνεχίζουν και εντείνονται, ενώ το νέο πακέτο μέτρων όχι απλά φτάνει το μαχαίρι στο κόκκαλο αλλά πάει και πιο πέρα. Ουσιαστικά αυτό που θέλουν να διαμορφώσουν είναι μια εργαζόμενη πλειοψηφία απελπισμένη από την ανεργία και την φτώχεια, έτοιμη να αποδεκτεί να δουλέψει με μεσαιωνικούς όρους, σε έναν τόπο που δεν της ανοίκει και που στα πλαίσια του τσακίσματος της δημοκρατίας αδυνατέι να ελέγξει.

Έχει όμως μια σημασία να κοιτάξουμε ποιοι είναι αυτοί που προωθούν αυτή την καταιγίδα μέτρων. Είναι αυτοί που ζητάνε από το λαό να δώσει και την σάρκα του για 11.5 δισ ενώ προχθές τους διέφυγε και φάνηκε ότι "εν μια νυχτί" κλέψανε 10 δισ. Είναι αυτοί που λένε για "επαναδιαπραγμάτευση" ενώ επί της ουσίας υλοποιούν με το γράμμα τις επιταγές της Μέρκελ. Είναι αυτοί που λένε για "επαναδιαπραγμάτευση" ενώ καλύπτουν πόσα χρωστά το γερμανικό κράτος από τις πολεμικές αποζημιώσεις που ποτέ δεν απαίτησαν. Είναι μια ομάδα από κατεστραμμένα πολιτικά κόμματα που όλα μαζί δεν πήρανε την ψήφο των μισών Ελλήνων αλλά μιλάνε δήθεν εξ ονόματος τους. Μια ομάδα από κατεστραμμένα πολιτικά κόμματα και στελέχη που από τα δεξιά (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) μέχρι τα "καμουφλαρισμένα δεξιά" (ΔΗΜΑΡ) συμμετέχουν σε μια κακοστημένη οπερέτα καλού και κακού μπάτσου (όλοι την ίδια πολιτική προωθούν αλλά αλλάζει το ποιος είναι πιο κακός από τον άλλο...). Είναι αυτοί που μέσα στο κοινοβούλιο τους μιλάνε για Π...ες και άλλα τέτοια υψηλής πολιτικής.

Η κατάντια τους είναι ορατή και σε αυτούς αλλά και στο μηντιακό κατεστημένο που τους υποστηρίζει. Είναι ορατή σε όλους εκείνους τους ζάπλουτους δημοσιαγράφους των δελτίων των 8 που μιλάνε για τον παράδεισο του Ευρώ μιας και αυτοί έχουν χιλιάδες στις τράπεζες τους, απευθυνόμενοι όμως σε έναν λαό που δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα. Είναι ορατή σε εκείνα τα παπαγαλάκια - δήθεν επιστήμονες - που κάνουν γελοίες αναλύσεις για το πως η χώρα θα βγει από την ύφεση και πέφτουν έξω πριν καν καταλήξουν στο συμπέρασμα τους. Είναι ορατή σε όλους εκείνους τους μεγάλους αναλυτές - γραφειοκράτς που αναλύουν γιατί μια επαναφορά εθνικού νομίσματος θα φέρει βιβλικές καταστροφές. Είναι ορατή στην ξεφτίλα αρχιδημοσιογράφος να είναι στέλεχος επιχείρησης προώθησης των Eurofighter και να μην μιλά ένα κανάλι. Είναι οφθαλμοφανής σε γελοία άρθρα για αποτροπή στρατιωτικού πραξικοπήματος από τον... ΓΑΠ! Στο επόμενο επεισόδιο της οπερέτας θα μας μιλήσουν για τρομοκρατικές επιθέσεις ή... για εξωγήινους!

Ο τραγικός συνδυασμός κατάντιας και καταστροφής φέρνει και την προσπάθεια τους να ανεβάσουν τη Χρυσή Αυγή. Ο λόγος είναι απλός: βλέποντας ότι το ενδεχόμενο να ανατραπούν από τη δυναμική των μαζών είναι ορατό χρειάζονται ένα μαντρόσκυλο. Και αυτό ακριβώς είναι ο φασισμός: το λυσσασμένο μαντρόσκυλο της αστικής τάξης που σώζει το κουφάρι της τσακίζοντας τον λαό χωρίς τους αναγκαίους συμβιβασμούς του κοινοβουλευτικού συστήματος. Είναι η λύση έκτακτης ανάγκης τους και την προετοιμάζουν ώστε αν τυχόν τη χρειαστούν να είναι αρκετά δυνατή και να περισώσει την εξουσία και τις περιουσίες τους από τον αγωνιζόμενο λαό. Διότι αν ο λαός φτιάξει τη δικιά του κυβέρνηση τότε οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις θα εθνικοποιηθούν άμεσα. Διότι οι τράπεζες θα ελεγχθούν και εθνικοποιηθούν κ.ο.κ. Η Χρυσή Αυγή (τι γελοίο όνομα;) ενδυναμώνεται από το ίδιο το σύστημα ελπίζοντας ότι αν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο θα μπορέσουν να επιβάλουν ένα φασιστικό καθεστώς το οποίο πατώντας σε ένα ορισμένο κοινωνικό έρισμα οικοδομημένο πάνω στην απογοήτευση και την υποταγή θα τσακίσει τις αγωνιζόμενες μερίδες και θα προστατέψει την εξουσία της αστικής τάξης.

Για όλους αυτού τους λόγους έχει έρθει πλέον ο καιρός να τους ανατρέψουμε. Και με βάση το εύρος της καταστροφής που αφορά όλα τα κοινωνικά στρώματα., με βάση το χαρακτήρα της προωθούμενης πολιτικής που δεν αφήνει κανένα περιθώρια για ανάκαμψη ούτε τώρα ούτε τα επόμενα πολλά χρόνια.,  με συνειδητοποίηση για τον πανκοινωνικά και εθνικά καταστροφικό ρόλο τους, κατανοούμε ότι απαιτείται μια παλλαική απάντηση. Ένα λαικό μέτωπο με κέντρο ένα ριζοσπαστικό πολιτικό πρόγραμα άμεσης διεξόδου για την ανακούφιση των εργαζόμενων μερίδων, για την ανατροπή των μνημονίων, για την αποδέσμευση από τον έλεγχο της τρόικας, για την διαγραφή του ληστρικού και χιλιοπληρωμένου χρέους, για την διεκδίκηση όσων ανήκουν στο λαό μας, για την κατάκτηση του ελέγχου της οικονομίας της χώρας, για την κατοχύρωση μιας πλατιάς δημοκρατίας. Κόντρα σε καταστροφολογίες και αντιστόρητες αναλύσεις για τον θεικό ρόλο του Ευρώ, κόντρα σε όσους μας καλούν να θυσιάσουμε τα πάντα, ακόμα και τα νιάτα του τόπου μας για να έχουμε σκληρό νόμισμα ενώ είμαστε άφραγκοι.

Σε αυτό το στόχο οι δυνάμεις της αριστεράς βρίσκονται - θέλουν δε θέλουν - στο επίκεντρο. Αν δεν ανταποκριθούν στο ρόλο τους, αφήνουν δρόμο στην καταστροφή και παρατούν το λαό αβοήθητο. Αν ανταποκριθούν με έναν ενωτικό τρόπο, με συμφωνία πάνω σε ένα άμεσο πρόγραμμα διεξόδου, οργάνωση του αγώνα και παράλληλη ζύμωση των ιδεών τους, τότε ενδεχόμενα σύντομα να μιλάμε για μια νέα σελίδα στην ιστορία του τόπου μας!

Κ.Α.